Hoe leer ik #HetNieuweWerken ?

Toch nog belachelijk druk op de weg. Althans veel files, door degene die zich toch nog op de weg begeeft en er weer af glibbert. Een gedeelte van NL omarmt deze periode toch ook #HNW. Managers en medewerkers. Of toch vooral medewerkers?

Betaald met de kids sleeen
Terughoudendheid troef, dat is wat je merkt. 'Wat kost dat?'; 'En wat levert dat dan op?'; 'En wat heb ik dan wel allemaal niet nodig, bijvoorbeeld aan IT?'; En hoe weet ik dan dat mijn medewerkers wel werken?'

Tja, best logisch. Als je terugdenkt aan de Industriële revolutie. Toen was het leven nog overzichtelijk. Lekker hierarchisch, duidelijke lijnen. Je kon duidelijk zien wie de baas was en wist precies wat er van je verwacht werd.
Toch kan ik me niet voorstellen, dat mensen terugwillen naar die periode. Misschien sommige managers? Maar ook voor managers uit die tijd gold dat ze altijd ter plaatse moesten zijn en altijd ook - door hún managers - op de vingers werden gekeken en getikt.

Anders = Beter ? Of = Beter Anders
Nee. Dan zijn we nu veel beter af. Kan het nog beter? In ieder geval 'nieuwer', zo is de redenatie. Net als ieder zichzelfrespecterend wasmiddel zich zo nu en dan compleet (?) vernieuwd, heeft ook 'Het Werken' zich kennelijk vernieuwd. Dat nieuwe werken bestaat al en wordt niet nieuwer. Wel schreidt het voort en dringt het in verschillende vormen en soorten door in onze maatschappij.
Met een groeiende vrijheid voor medewerkers om hun werk te doen op een plek, wijze en moment waarop hen dat goed uitkomt. Managers moeten vooral het eindresultaat in de gaten gaan houden en zich een leiderschapsstijl aanmeten die past bij vrije, zelfstandige en mondige medewerkers. #Fijneverandering

Een goed voorbeeld van groter vrijheid in bijvoorbeeld productiebedrijven, of bedrijven met diverse ploegendiensten en planschema's is het zogenaamde #zelfroosteren. Een methode, ondersteund door een stuk automatisering van het planproces, waarin medewerkers zelf voor een groot deel hun planning kunnen maken voor de komende periode.

#HetNieuweLeren
Mensen moeten daaraan wennen; het is natuurlijk een verandering ten op zichte van het gebaande pad. Maar de opbrengsten zijn al snel herkenbaar in de vorm van dalend ziekteverzuim, stijgende medewerkertevredenheid en een versoepeld planproces. Want mensen kunnen het. Zelf sturen en plannen en rekening houden met hun belangen, dat van collega's en dat van werkgevers.

En als onze huidige werknemers het al kunnen, dan kunnen kinderen het ook. Daar gaan we eerst 'terug' naar een nogal lineair principe van continu-roosters op basisscholen. Terug naar een keurslijf waarin we kinderen volstampen met traditionele theorie en methoden.
Ook daar zal een slag gemaakt worden, ik denk onder druk van de leerlingen zelf. Want als ik zie hoe en hoe snel kinderen zich nieuwe techniek en technologie eigen maken, dan willen en kúnnen ze al snel niet meer op de - voor ONS - vertrouwde manier werken.

Dus laten we gaan: Voorwaarts!

Een team in de wolken!

Deze week was ik op een beurs. Of eigenlijk noemde ze het een forum en het onderwerp was 'Cloud'. Ja, die wolk. Een term uit de ICT die gaat over internet. Het gaat over de dingen die je nu al in de cloud kunt doen. Hoe het zover gekomen is en - vooral - waar het naartoe gaat. Het internet der dingen.

U weet het niet?
MSN-t u weleens? MSN is een programma dat u 'vanuit de cloud' wordt aangeboden. Met de hartelijke groeten van Microsoft. Particulier, maar ook zakelijk kun je steeds meer diensten op deze manier afnemen. Dus geen aanschaf en installatie op je eigen PC, maar gewoon via het web.

Het was een verzameling ICT-ers die op de beurs was, van bedrijven die diensten leveren rond de cloud, of bedrijven die er iets mee willen in hun dienstverlening. Meestal gaat het dan om kostenbesparing als einddoel.
En het wordt 'lekker' gemaakt. Het is onvoorstelbaar welke opsomming van toepassingsmogelijkheden je kunt maken. Van het via je telefoon vinden van een parkeerplek middenin Amsterdam, tot het inchecken en boarden op een vliegveld. Maar ook een e-mail door je koelkast aan AH als je melk op is.

Maar wat heb ik eraan?
Op twitter (ook zoiets...) zouden ze zeggen #omdathetkan. Maar is dat voldoende?
Ik dacht natuurlijk na over mensen. Wat willen mensen? Wat willen teamspelers? En wat heeft deze wolk daarmee te maken? Psychologen zouden diverse 'motivatoren' van gedrag op een rij zetten. Belbinners zouden de eigenschappen van verschillende rollen erop los laten. Ik kijk even puur naar mezelf als representant van 'de mens'. Wat wil ik?

Ik hoef niet zozeer iets met een cloud. De cloud op zichzelf zegt mij niets.
Ik wil een prettig en leuk leven, met leuke bezigheden. Met een vorm van gemak en geborgenheid en dingen die ik - later - nog wil onder handbereik. Laat anderen er dan maar over nadenken hoe ze mij dat bieden. En hoe ze - kosteneffectief - hun dienst aan mij kunnen slijten.

Heb ik dan helemaal geen rol? Stephen Covey zou aansturen op mijn pro-activiteit en mij richten op win-win. Als ik in de positie wil komen om een prettig en leuk leven te hebben, dan moet ik daar ook iets voor doen. Als consument, maar ook als werknemer. En als teamspeler met de groep waarmee ik mijn doelen nastreef.

Samenwerken
Met behulp van de cloud kan ik op andere, nieuwe manieren samenwerken. Informatie delen, verspreiden en ook banden aanhalen met teamspelers op een grote fysieke afstand. De manier waarop mijn - virtuele - team werkt verandert. Vergarderen doen we on-line met behulp van een cloud dienst, documenten staan ergens in een datacenter van Gooogle en iedereen kan er altijd en overal bij. Als je maar toegang hebt tot internet.

Sommige dingen uit de cloud kunnen teams nu al versnellen en verbeteren. Andere zaken blijven toekomstmuziek. Of liever droomwolken die in de loop der tijd wel toepassingen opleveren waar we weer wat aan hebben. Meer weten? Ik hoor het wel.