Ik ken een team, dat zelf eigenlijk niet zo goed weet dat het een team is. Althans, dat begreep ik van één van de teamspelers.
Kip zonder Kop?
Vanuit mijn rol haak ik telkens tijdelijk aan in teams, die vaak 'virtueel' samenwerken. De 'teamspirit' is dan heel belangrijk. Dus: waar werken we aan? Met welk doel? In welke taak- en rolverdeling? Hoe vinden we elkaar en hoe nemen we besluiten? Daarover moet een vorm van consensus bestaan, anders loopt iedereen als een kip zonder kop rond, of als een hond achter zijn eigen staart.
Maar er is eigenlijk nooit tijd, of een goed moment, om afspraken te maken. Ieder lijkt professioneel en volwassen genoeg om op basis van 'ongeschreven' regels en wetten effectief samen te werken.
Vaak gaat dat goed; maar heel regelmatig lijkt er zand in de machine.
Eerder dit jaar werkt ik met een team dat nog niet zo lang in deze samenstelling samenwerkte. En toch had ik vrij snel het idee dat er echt sprake was van een team. Overleggen liepen vlot, afspraken werden nagekomen, een misser van de één werd opgevangen door een ander.... het liep.
Niet in de laatste plaats - zo leek het - door de wijze waarop de teammanager de kar trok, betrokken was, complimenten uitdeelde, geinformeerd was en sturing gaf.
Toen ik dat teruggaf aan één van de vaste teamspelers keek-ie me met grote ogen aan. In de eerste plaats verbaasd over zo'n observatie van een relatieve buitenstaande. En ten tweede, vooral, omdat zijn eigen beeld een heel andere was. Hij opereerde wat dieper in het team en rapporteerde al wat langer direct aan de betreffende teammanager.
Dat team moet nog lang verder, en het was mijn beeld dat deze manager zich daarvan bewust was en derhalve bewust stuurde op een verbonden team om resultaat en motivatie te maximaliseren. Nu leek dat meer per ongeluk te gebeuren en stelde de vaste teamleden vast dat er andere agenda's zouden zijn.
Zonde. Want doorpakken op de weg die ik herken, zou op termijn het meest opleveren.
What's in it for me?
En nu? is natuurlijk de hamvraag. Bespreekbaar maken; da's één. Daarmee kan het onbewuste bewust gemaakt worden, en kan het alsnog een bewuste besturing worden. Óf het wordt helder dat er andere belangen en agenda's spelen; maar dan is ook dat maar duidelijk. Daarbij is ieder gebaat en kan de juiste keuze maken als het gaat om verbinding met dit tijdelijke team. Om invulling te geven aan de vraag: 'what's in it for me?'
Ga ik de teamleider volgen op zijn eigen koers, of speel ik mijn rol om mijn eigen doelen na te streven?
Wat zou jij doen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten