Is het u ontgaan? ''The Voice Of Holland' - uit het brein van John de Mol - is een tophit op televisie! Op vrijdagavond, met kijkcijfers die oplopen tot boven 3 miljoen.
In zogenaamde 'blinde audities' zingen kandidaten tegen ruggen van 4 stoelen met coaches en proberen hen met vocale kwaliteiten te overtuigen. Zijn de coaches geinteresseerd om de stem in hun team op te nemen, dan drukken ze op een knop, worden omgedraaid en zien dan ook het plaatje. Als meer dan één coach zich omdraait, mag de kandidaat kiezen bij welke coach hij of zij zich aansluiten. En dus ook: bij welk team...
Een interessant, nieuw concept in het land van talentenjachten.
Teamspirit groeit, omdat de coaches op deze manier zo'n 15 kandidaten in hun team verzamelen die zich in eerste instantie op de tegenstand uit de andere teams kunnen richten. Een wij-gevoel helpt altijd.
Maar die schijn lijkt van korte duur.
Strijd ín een team
Al in de eerstvolgende ronde is sprake van 'battles'. Een strijd dus. En die is - hoe opvallend - onderling, binnen een team. Dus een wij-gevoel moet alweer snel plaatsmaken voor de ik. Nu moeten artiesten natuurlijk een ego hebben, maar op deze manier kunnen ze maar van weinig op aan. Hun coach is namelijk ook die van de tegenstander. En hoe je het ook wendt of keert; je kunt uiteindelijk maar moeilijk met iedereen het allerbeste voor hebben.
Uiteindelijk gaan per coach, dus ook per team, 6 kandidaten door naar het bekende fenomeen 'live-shows'. Hoe daar de strijd wordt gestreden is onduidelijk, maar het is wel vanzelfsprekend dat erop gestuurd wordt om de kijker de mogelijkheid te geven zich te identificeren met één of enkele kandidaten. Dus degene met het sterkste charme-offensief en de hoogste gunfactor maakt de meeste kans.
Ten koste van zijn teamleden.
Leuke naam voor een nieuwe talentenjacht misschien: G-factor?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten